Dilenenlerin dilenciliği geçici bir ihtiyaç ya da muhtaçlıktan değil, bir iş olarak görmeleri ve sürekli aynı işi yapmaları sosyal sorun olan dilenciliği süreli ve sınırlı olmaktan çıkarıyor.
Halkımızın saf, masum duygularla “sadaka” niyetiyle yapmış olduğu yardımlar, insani vicdani ve dini duygularla yapılıyor. Dilenciler ise bu durumu çok iyi bildikleri için özellikle ramazan ayında dini duyguları yoğun olarak kullanmaktadırlar.
"Dilendirmezler, gönüllerinde katı bir merhamet, ruhlarında 'Müslüman dilenmez, dilendirilmez' emelini taşırlar." diyor Bayburt Müslüman Dilendirmezler Cemiyeti'nin 1913 tarihli kuruluş nizamnamesi.
Dilenci ile yoksul arasındaki farkı iyi anlamak gerektiğini belirten Pala açıklamasının devamında;
“Dilenciler insanların genellikle dini duygularını ve vicdanlarını sömürmek için kafa yorarlar. Peygamber Efendimiz Hadisi Şeriflerinde; “Gerçek yoksul, ihtiyacını karşılayacak bir şeyi olmayan, hatırlanmadığı için sadaka verilmeyen, kendisi de kalkıp kimseden bir şey istemeyen kişidir.” diye buyurmaktadır.
Diğer taraftan sokakta dilenen veya çalışan, çalıştırılan çocuklara iyi niyetle yapılan yardımlar o çocukları sokağın tehlikelerine açık hale getiriyor ve sürekli aynı işi yaparak sokağa mahkûm etmiş oluyor.
İlimizde yaşayan vatandaşlarımızın dini hassasiyetlerini suiistimal eden insanların bu tür faaliyetlerde bulunması hoş olmayan ve kabul edilmeyecek bir durumdur. Vatandaşlarımızın bu konuda bilinçli olmaları ve dilenciler ile çalışan çocukları incitmeden kırmadan ilgili kurumlara yönlendirmeleri gerekir.
Özetle, yoksulluk ve dilencilik arasındaki farkı iyi bilmemiz ve gerçek yoksul, muhtaç düşkün ile dilenciliği ayırt etmemiz gerekiyor.
Korunmaya, yardıma ve desteğe ihtiyacı olan herkesin ve her kesimin yönlendirilmesi durumunda gerekli inceleme ve değerlendirmelerden sonra Bayburt Aile ve Sosyal Politikalar İl Müdürlüğü olarak her türlü psiko-sosyal ve ekonomik yardım yapılmaktadır.
